Last week an interview came out in Kiekie krant, a printed photography magazine made and distributed by Kiekie Fotolab in Amsterdam.
Here translated into English:
The original Dutch version you can find below.

Please follow the project on Instagram https://www.instagram.com/mysilverstories/

Irene van Nispen-Kress is a documentary photographer based in Amsterdam. Her photography can best be described as a social documentary. Irene is currently working on a beautiful project: Silver Stories.
A project about the stigma of aging and the feeling of having an expiration date. Irene participated in the Expert Programs of the Photo Academy under the direction of Evelien Kunst:
‘Make your photography project successful’ and Niels Stomps: ‘photo book: from image to publication’. I asked Irene about her special project and her plans!

How did the idea for Silver Stories come about?
“The project Silver Stories was started because I found it difficult to get 50. As if you were ‘old’ from one day to the next. Ready for the soft exclusion, to slowly disappear to a kind of waiting room, a period in which you do not really matter anymore, and are mainly experienced as a burden. That is the image that I had, especially emotionally. I suddenly saw aging as a kind of slide down. I missed positive role models around me. My own mother was only 54 years old when she died.
I decided to examine how it really is to be older. How you feel, how you think. Whether aging does give an added value. Because it has lost it in society. I went looking for women around the age of 65 who were still in the middle of life. To follow and photograph them in the intimacy of their daily lives.
I chose women, because for women it is different to get older than for men. Their beauty and fertility have always been important anchors, because it determined their value in society. And that has influenced the self-esteem of women. ”

Your photos are very personal. How do you win trust among the people you photograph?
“In the end I found three women and followed them for a couple of years, Anke is now 67, Mieke now 76 and Ellen 68. It was important to quietly build a bond with them and open myself up and be vulnerable too. Because that’s what I asked of them.
I did not want to stage anything at all and treat everything with respect. In fact, I was completely at the service of their story, so that it really was about them and not about a story that I had in mind.
Because I wanted to make a kind of raw pictures and especially wanted to emphasize body language, movement and emotion, I opted for black and white. Colors then distract too much. Then another kind of beauty comes into the picture. ”

What do you want to convey with this series?
“I have been working at Silver Stories for six years. First I was mainly looking for the dynamism and the energy of the women, gradually I realized that aging is also about increasing vulnerability. This was also important to me to show in the photos. Their struggle and acceptance. What I want to show you with this project is that as you get older you in fact just remain who you always were. You continue to develop until the moment that you really can’t anymore. Or do not want to.
From your own choice or because your body gives up. Much documentary photography about aging is about decline. About illness, about loss, about limitations. About fear of death. Why not life? About the added value of being older?
Our generation is already very different in old age than the generation before. Because we stay healthy longer, live longer, but also because of other standards. Society has not yet fully adapted to this change. It is still difficult to find a job if you are over 50 years of age. While people are often ready for a career switch then, a new beginning. Young people are also afraid of becoming older through limited imaging. Young people often feel that old people are boring, all looking alike and not wanting much anymore. But you just remain yourself and you can grow until you die. ”

You’re also working on a book about the Silver Stories series right?
“Right. That book is called ‘Silver’.
This consists not only of photos but also of text from parts of audio interviews that I took with the women. The intention is to publish the book internationally. A German publisher from Berlin is interested in publishing the book.
Keep an eye on my website for updates on the progress of the book. ”

IN NEDERLANDS
Irene van Nispen-Kress is een in Amsterdam gevestigde documentaire fotograaf. Haar fotografie kan het best worden omschreven als sociaal documentair. Irene is momenteel bezig met een prachtig project: Silver Stories.
Een project over het stigma van oud worden en het gevoel een vervaldatum te hebben. Irene was deelneemster aan de Expert Programma’s van de Fotoacademie onder leiding van Evelien Kunst:
‘Maak jouw fotografieproject succesvol’ en Niels Stomps: ‘fotoboek: van beeld tot publicatie’. Ik vroeg Irene naar haar bijzondere project en haar plannen!

Hoe is het idee voor Silver Stories ontstaan?
“Silver Stories is ontstaan omdat ik het moeilijk vond om 50 te worden. Alsof je van de ene dag op de andere ‘oud’ bent. Klaar voor de zachte uitsluiting, om langzaam te verdwijnen naar een soort wachtkamer, een periode waarin je er eigenlijk niet meer toe doet, en vooral wordt ervaren als een last. Dat is toch het beeld dat ik had, vooral emotioneel. Ik zag ouder worden ineens als een soort glijbaan naar beneden. Ik miste positieve rolmodellen om mij heen. Mijn eigen moeder was maar 54 jaar geworden.
Ik besloot te gaan onderzoeken hoe het écht is om ouder te zijn. Hoe je je dan voelt, hoe je denkt. Of ouder zijn wél een toegevoegde waarde heeft. Want die heeft het in de maatschappij verloren. Ik ging op zoek naar vrouwen rond de 65 of ouder, die nog midden in het leven stonden. Om hen te volgen en te fotograferen in de intimiteit van hun dagelijks leven.
Ik koos vrouwen, want voor vrouwen is het toch anders om ouder te worden dan voor mannen. Hun schoonheid en vruchtbaarheid zijn altijd belangrijke ankers geweest, omdat dit hun waarde bepaalde in de samenleving. En dat heeft het gevoel van eigenwaarde van vrouwen beïnvloed.”

Jouw foto’s komen heel persoonlijk over. Hoe win jij vertrouwen bij de mensen die je fotografeert?
“Uiteindelijk heb ik drie vrouwen gevonden en een aantal jaar gevolgd, Anke is nu 67, Mieke inmiddels 76 en Ellen 68.Het was belangrijk om rustig een band met hen op te bouwen en mezelf open en kwetsbaar op te stellen. Want dat vroeg ik ook van hen.
Ik wilde helemaal niets ensceneren en heel respectvol overal mee omgaan. Ik heb me eigenlijk helemaal ten dienste van hun verhaal opgesteld, zodat het werkelijk over hen ging en niet over een verhaal dat ik in mijn hoofd had.
Omdat ik een beetje rauwe foto’s wilde maken en vooral de nadruk wilde leggen op lichaamstaal, beweging en emotie, heb ik gekozen voor zwart-wit. Kleuren leiden dan teveel af. Dan komt er ook weer een ander soort schoonheid het beeld in.”

Wat wil je overbrengen met deze serie?
“Zes jaar ben ik met Silver Stories bezig geweest. Eerst was ik vooral op zoek naar de dynamiek en de energie van de vrouwen, gaandeweg besefte ik dat ouder worden ook gaat over het toenemen van kwetsbaarheid. Dit vond ik ook belangrijk om in de foto’s te laten zien. Hun worsteling en acceptatie daarvan. Wat ik wil laten zien met dit project is dat als je ouder wordt je in feite gewoon blijft wie je altijd was. Je blijft je ontwikkelen tot het moment dat je dat werkelijk niet meer kan. Of niet meer wilt.
Uit eigen keuze of omdat je lichaam het opgeeft. Veel documentairefotografie over ouder worden gaat over verval. Over ziekte, over verlies, over beperkingen. Over angst voor de dood. Waarom niet over leven? Over de toegevoegde waarde van ouder zijn?
Onze generatie staat al heel anders in het leven op oudere leeftijd dan de generatie ervoor. Doordat we langer gezond blijven, langer leven, maar ook door andere normen. De samenleving is nog niet helemaal aangepast aan deze verandering. Het is nog altijd moeilijk om een baan te vinden als je ouder dan 50 bent. Terwijl mensen vaak dan klaar zijn voor een carrière switch, een nieuw begin. Jonge mensen zijn ook bang om ouder te worden door beperkte beeldvorming. Jonge mensen hebben toch vaak het gevoel dat oude mensen saai zijn, allemaal op elkaar lijken en niks meer willen. Maar je blijft gewoon jezelf en je kan groeien tot aan je dood.”

Je bent ook bezig met een boek over de Silver Stories series toch?
“Juist. Dat boek gaat ‘Silver’ heten.
Dit bestaat niet alleen uit foto’s maar ook uit tekst van delen van audio interviews die ik met de vrouwen heb afgenomen. Het is de bedoeling het boek internationaal uit te geven. Een Duitse uitgeverij uit Berlijn is geïnteresseerd het boek te publiceren.
Houd mijn website in de gaten voor updates over de vorderingen van het boek.”

Volg het project op Instagram https://www.instagram.com/mysilverstories/ voor meer updates.